Onze Parrotia persica is dicht omringd door andere bomen, toch geeft deze foto nog een aardig beeld van de prachtige herfstkleuren die niet onderdoen voor die van de Acers. Volgens sommige bronnen zoals bijvoorbeeld Barb blijft de Parrotia persica een vrij kleine boom (5-8 m.). Een bezoekje aan Barb's L'atelier Vert is overigens zeker de moeite waard. Ze schrijft lyrisch over haar passie voor fauna en flora. En de foto die ze bij haar verhaal over de Parrotia persica plaatst toont de prachtige rode bloesems, die in het voorjaar te verwachten zijn.
Greenbeam Pro vermeldt toch nog een aardige hoogte van zo'n 12 meter. Ons exemplaar van dit schitterende lid van de hamamelis familie bleef een tijd echt klein, maar er lijkt na twee jaar toch sprake te zijn van een groeispurt.
De Parrotia persica komt u raadt het al, uit Iran (bij de Caspische zee) en is in Nederland dan ook bekend als Perzisch IJzerhout. Toch herkennen we ons fiere boompje niet in de bijzonder wild om zich heen grijpende monsters in het Sonsbeeckpark in Breda. Aan het eind van een reeks foto's van de winters naakte bomen op de CuBra site (Cultureel Brabant) is ook weer het mooie rode bloemsempje te bewonderen.
Dat 'wilde' is wat gebeurd wanneer je de onderste takken niet snoeit, dat is ook goed te zien op de foto's van het Perzisch IJzerhout in het Amsterdams Westerpark. Waar de Parrotia persica nog meer te vinden is in Amsterdam kunt u zien op de Amsterdamse Bomen website, of opzoeken in het Amsterdams Bomenboek. Aan de hand van de arborist de parken en lanen bekijken is een leuke manier om de stad te verkennen.
No comments:
Post a Comment